Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Sed quot homines, tot sententiae; Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Nam ista vestra: Si gravis, brevis;
Non est igitur voluptas bonum.
Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Haeret in salebra. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.
Poterat autem inpune; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quis est tam dissimile homini. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Sed nimis multa.
Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Hoc tu nunc in illo probas. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Easdemne res?
Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Quae cum dixisset, finem ille. Quid, quod res alia tota est? Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
